Gastenblog: Nuria van Blind getrouwd aan het woord

Mijn naam is Nuria (32 jaar), ik ben “married at firtst sight” met Stijn. Ik ben mama van Victor (2 jaar) en Théodore (8 maanden) en onze twee lieve katten Shere Khan (9 jaar) en Japhaer (3 jaar).

Ieder ouder heeft zijn eigen verhaal en beleving. Ik wil graag een deel van mijn verhaal delen: over de voordelen van twee kleine kinderen met een leeftijdsverschil van slechts 18 maanden.

Wat denken we van een tweeling?

Toen ik zwanger was van Victor en wij voor onze allereerste echo moesten gaan, waren Stijn en ik stiekem ontgoocheld dat we geen tweeling verwachtten.

Het leek ons heel gemakkelijk om twee kiddo’s op de wereld te zetten, dat zouden we in één keer “er vanaf zijn”. Ja, we weten allemaal wat het betekent: “er vanaf zijn”. Precies een vervelende pleister die je op je wonde hebt plakken en er vlug moet af trekken.Toen kregen we het idee om onze kinderen zo snel mogelijk na elkaar te krijgen. Na 9 maanden borstvoeding, de aankoop van een huis, een kleine renovatie, en uiteindelijk een verhuis, mochten we Victor zijn eerste Kerst vieren in ons eigen huis… Precies negen maanden later werd Théodore geboren…

We prijzen ons gelukkig om ongepland en vooral zo snel zwanger te worden. Wij waren vooral erg blij dat onze kinderen het grootste deel van hun kindertijd samen zouden doorbrengen.

De voordelen stapelen zich op

Eerst en vooral grote voordeel: mijn lichaam. Het is mijn tempel, en ik leer het opnieuw kennen. Als je mij vraagt wat mijn favoriet lichaamsdeel is of waar ik het meest trots op ben, wel dan zou ik zeggen: the total picture. Acht maanden na de bevalling van Théodore heb ik nog maar 7 kilo af te vallen. Ik kijk ernaar uit om onder andere terug wat te sporten. Mijn lichaam terug krijgen zal nooit gebeuren want nu ben ik mama. Ik ben eigenlijk heel fier op wat mijn lichaam gepresteerd heeft. Ik ben wel benieuwd naar hoe mijn nieuw lichaam er zal uitzien. Uiteraard zal ik het even graag zien, misschien zelfs ietsje meer.

Broeder liefde

Victor is ervan overtuigd dat als hij lang genoeg zijn broer negeert, dat hij opeens zou verdwijnen. De aanhouder wint denk ik dan, ha-ha.

Ik ben ervan overtuigd dat ze later als twee handen op één buik door het leven zullen gaan. De nodige ruzies zullen er wel komen net als kloppen op elkaar, schelden, vriendinnetjes afpakken, elkaar troosten, helpen, snode plannen smeden…

Kleren, crèche en pampers

Dit is de grootste kost voor elke ouder. Onze kanjers dragen momenteel dezelfde maat luiers en body’s, wat een luxe. Gezien Victor in november naar school mag en waarschijnlijk dan al geen luier meer zal dragen, is dit een kost die wegvalt. Easy peasy!
Eens Thédore geen luiers meer heeft, hoeven wij nooit meer in ons leven nog een pamper te verversen. Tenzij later voor een van onze kleinkinderen, maar dat is een ander verhaal.

Dutjes

Even een pauze. Niets is zaliger dan de jongens in bed leggen en weten dat we als ouder een kleine 2 uur pauze hebben. Meestal halen we zelf wat slaap in, of chillen we even.

Tegelijk kijken we uit naar het moment dat ze dutjes kunnen overslaan en de uitstapjes wat langer zullen worden.

Grootste nadeel

De tijd gaat precies dubbel zo snel. We proberen enorm te genieten van onze kanjers, en zijn erg trost op elke kleine mijlpaal, die voor we het weten weer snel voorbij zijn.