Be•you•tiful
Mijn man en ik zijn emo eters. Als we iets moeilijks doormaken troosten we onszelf met lekkers. Als we iets fantastisch bereikten vieren we ook dit gevoel met lekkers. En om mijn gewicht toch wat binnen te perken te houden wanneer ik net alles weer mag eten omdat ik stopte met de borstvoeding koos ik een anders fantastisch hulpmiddeltje. Mezelf verwennen met cadeau’tjes. Want hoe graag ik ook winkel, het is bijna altijd voor de kindjes. En met plezier hè! Herkenbaar vermoed ik ook wel voor jullie.
Je kan op zijn minst wel zeggen dat mijn lichaam veranderde door twee zwangerschappen kort na elkaar en een borstvoedingsavontuur van bijna een jaar dat daaraan gekoppeld werd. En dat is oké. Zolang ik me daar oké bij voel. En op dat stukje wilde ik dus een beetje inzetten, op het omarmen van mijn (nieuwe) gedaante. Mijn man zei het laatst in de badkamer zo mooi; vergeet niet dat ik je nog altijd prachtig vind en vooral; ik heb een beetje meer Sarah nu om te knuffelen. Is dat geen pure winst?
Ik kocht al een paar nieuwe stuks voor mijn garderobe met behulp van mama’s goed oog. En dat is allemaal goed en wel zolang ik dan ook wel wat aan mijn lingerie deed want die was de laatste jaren vooral ‘efficiënt en comfortabel’. En op de laatste wilde ik niet inboeten hoor maar wel op dat eerste puntje. En omdat ik een nieuw badpak of bikini set zocht in Hunkemöller besloot ik daar ook meteen die lieve verkoopster onder de arm te nemen voor rode lingerie. Rood vond ik altijd (te) gewaagd en nu stak het mijn ogen uit! Ze hoorde mijn vraag achter de vraag en zocht mee naar wat zelfvertrouwen in de rekken. En ze vond het!
Ook voor een bikini set ging ze op zoek want dat is een plek waar ik me meestal het lastigste blijf voelen. Ook al is mijn levend bewijs van de inzet die mijn lichaam leverde daar vaak bij, de kindjes, blijf ik me ongemakkelijk voelen. Dat gevoel zal er nog wel zijn natuurlijk maar veel minder doordat ik me goed voel in wat ik draag! Geen under- of side- boob, geen 4 ipv 2 billen, geen onnodige ophopingen van stukjes Sarah… Ik dacht dat dat niet bestond en ik nu voor eeuwig pareo’s zou dragen.
Binnen precies een maand en 20 dagen trouwen we op het strand van Marbella met zowel ervoor als erna extra vakantie gekoppeld met familie en vrienden. En ik ga vol zelfvertrouwen dat strand op in mijn nieuwe bikini die ik kocht (link). Watch me!
Dat was overtuigend hè? Zo overtuigend ik dit schrijf zo hard klopt mijn hart nog bij de idee, ha-ha. Er zijn theorieën die zeggen dat als je iets zo vaak tegen je eigen spiegelbeeld zegt, het ook zo gaat voelen. Ik heb daar mijn twijfels bij maar baat het niet schaadt het niet. Ik schrijf daarom een stukje over de omarming van een ‘nieuw’ lichaam dat ik iemand anders zou sturen. Dat kan ik veel gemakkelijker. Ik ben voor een ander namelijk zo veel minder streng! Here we go.
Lieve mama,
Ik begrijp je onzekerheid over je ‘nieuwe’ lichaam. Ik herken mezelf hier zo sterk in en toch wil ik je zeggen dat die onzekerheden compleet gestoord zijn. Wie bepaalt wat ‘mooi’ en ‘lelijk’ is? Wie kreeg ooit die macht dat te bepalen over lichamen en in dit geval jouw lichaam? Ik zal je eens iets zeggen. Jouw lichaam, jouw lijf heeft kei hard gewerkt. Om van 2 onzichtbare cellen een mensje te vormen. Van een vingerkootje tot een hartje dat vanaf week 6 al klopt en nog een 80-tal jaren zal verder doen. Jij hielp mee die (hart)spieren te ontwikkelen! Je zorgde voor een brein dat kon uitgroeien tot wat het nu is en verder zal worden. Dat deed jij! Ben je je hier eigenlijk wel bewust van? Met én door jouw eigen lichaam. Jij deelde het enige wat je nog elke dag zal nodig hebben, je lichaam. En je geest. Weet je wat je ook deed? Op het moment dat jouw lichaam niet meer voldoende ruimte over had voor onze mini mensjes voorzag je nog steeds alles om ze nog verder groot te brengen. Tot ze het zelf kunnen. Van skin tot skin en dragen tot voeden en helpen slapen. Dat deed en doe jij. Jij fantastisch schepsel.
Wil je hieraan denken als je het moeilijk hebt met wat los(ser) vel? Wil je je hiervan bewust worden ajb als die broek van op de foto toch wat anders aanpast?
Wil je je dan even heel bewust worden van wat je deed en maakte in plaats van wat hiermee veranderde?
Ik kijk naar jou en zie een prachtige vrouw. Eentje die 2 kinderen groot brengt met elke vezel in haar lichaam. Ik zie naar jou en kijk naar je op. Jij daar? Je bent prachtig.